وقـتــی آدم یکــــ نفـر را دوستــــ داشتـــه بـــاشــد
بیشتـــر تنهـــــاستـــ..
چــون بـــ هیــچ کــس جـــز همـــان آدم نمـــی تــوانـــد بگـــویـــد
چــه احســاسـی دارد...
و اگـــر آن آدم کســی بـــاشــد کــــه تــــو را بــه سکـوتــــــ تشــویـق کنـــد..
تنهــایــی تـــــو کـــامــل مــی شـــود..
" عباس معروفی "
" آغاز سال 96 "