گـفـتـمـش ســـیر بــبـیـنـم مگـر از دل بــرود
وان چـنــان پـــای گـرفـتســت کـه مــشکـل بــرود
دلـــی از ســـنگ بـبـــایـد بـه ســر راه وداع
تـا تـحـمُـل کُـنــد آن روز کـه مَـحـمـِل بــرود
چــشـم حــسـرت بـه سـر انـگـشـت فـرو میگـیـرم
کـه اگــر راه دهـــم قـــافـلــه بـر گـِـل بــرود
ره نــدیـدم چــو بـرفـت از نـظرم صـورت دوسـت
هـمچــو چــشمـی کـه چـراغــش ز مـقــابـل بــرود
مـوج از ایـن بــار چُـنـان کـشتی طـاقــت بـشکست
کـه عـجــب دارم اگـر تـخــتـه بـه ســــاحـل بــرود
ســهـل بـود آن کـه بـه شـمشـیـر عـتـابـم میکُـشـت
قــتـل صــاحــب نـظـر آنــســت کـه قـــاتـل بــرود
نـه عـجـب گـر بــرود قــاعـده صــبـر و شـکـیــب
پــیـش هــر چــشـم کـه آن قـــد و شــمــایـل بــرود
کـس نـدانــم کـه درایــن شـهـر گـرفتـار تـو نیسـت
مگـر آن کـس کـه بـه شــهـر آیــد و غــافـل بــرود
گـر هــمـه عــمـر نــدادســت کـسی دل بـه خـیــال
چُــون بـیــایــد بـه ســر راه تـو بـی دل بــرود
روی بـنـمــای کـه صــبـر از دل صــوفـی بــبـری
پــرده بــردار کـه هـــوش از تـــن عـــاقــل بــرود
ســعـدی اَر عــشـق نـبــازد چـه کـنـد مُـلک وجـود
حــیـف بـاشــد کـه هــمـه عـــمـر بـه بــاطل بــرود
قــیـمــت وصـــل نــدانــد مگـر آزرده هـــجـر
مـــانـده آســـوده بـخُـسـبَـد چـو بـه مـنـزل بــرود
" حضرت سعدی "